WILLEM GERRITSEN
FOTOPAINTINGS
De digitale galerie van unieke fotokunst: foto’s, getransformeerd tot abstracte kunst en uniek als een traditioneel schilderij.
Objecten met abstracte kwaliteiten, in het bijzonder (details van) schepen werden gefotografeerd in de havens van Rotterdam, waarbij deconditionering van de gebruikelijke logisch-rationele interpretatie van het schip als logistiek en technisch object de blik opent voor een emotioneel verhaal over varen, schampen en botsen, af te lezen in de scheepshuid. De havens vormen zo bezien een galerie, waar schepen op hun huid in schilderijen van vormen, kleuren, butsen, roest, lasnaden en klinknagels hun verhalen exposeren. Deze ‘schilderijen’ zijn de bron van en inspiratie tot deze galerie. De soms verregaande digitale bewerking van de originele foto’s tot schilderachtige abstracties beoogt het emotionele aspect van die verhalen en de verbeelding ervan te versterken, indachtig Albert Einstein, die ooit gezegd zou hebben: “Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.”
Elke foto wordt slechts één keer uitgebracht en is daardoor net zo uniek als een traditioneel schilderij. Geen release van kopieën of series. Vandaar: fotopaintings.
WILLEM GERRITSEN
WHITE RABBIT PRODUCTIONS
‘A lo largo del Camino hay un mundo mágico que tu no ves, es el guardián protector que te guiará y aguardara dandote suerte. Buen Camino. Santiagus’
Langs de Camino del Norte, lopend op weg naar Santiago, valt mijn blik op een miniscuul tegeltje, ingemetseld in een muur. Ik maak een foto en denk er verder niet aan. Nu, ruim een jaar later, kom ik thuis die foto weer tegen terwijl ik over de mooie dingen van de Camino aan het schrijven ben.Met hulp van Google Translate wordt de betekenis van de tekst mij duidelijk:
‘Er is langs de Camino een onzichtbare magische wereld met een beschermende bewaker die je zal begeleiden en die op je wacht om je geluk te geven. Buen Camino. Santiagus’
Een tegeltjeswijsheid, mij uit het hart gegrepen, over de magie van de Camino, zo maar langs de kant van de weg en wat mij betreft niet alleen van ‘de’ Camino.
Wie is die Santiagus eigenlijk? Hij is niet terug te vinden op het web, zelfs niet in de Biblioteca Nacional de España. Ik heb A.I. aan het werk gezet en die zegt, dat het een pseudonym is voor Santiago López Navarrete, maar ook die vis ik niet op uit het internet. Ik moet er maar naar gissen of hij op sandalen van herberg naar herberg liep met ransel en zelf gekerfde stok of dat hij op een elektrofiets reed, zijn overnachtingen reserveerde, gebruik maakte van taxi’s en bagagetransport. Ik kom er niet achter. Jammer, dat ik hem niet kan vinden. Ik had hem graag de hand geschud.
Gelukkig maar dat zijn onzichtbare wereld met mij mee ging naar huis en niet in Santiago achterbleef. Schrijvend over de magie van de Camino schudt die toetsenbord-tikkend mijn hand.
foto: Willem Gerritsen